حیوانات و بقا
شعبه 6 وبلاگ یونان
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
موش کور کیسهدار جانوری کوچک است که دارای پوستی نرم و ابریشمی است، این پوست زیبا درخششی مخملی دارد که رنگ آن از زرد روشن است تا زرد طلایی کیسه این جانور رو به بالا است تا خاک درآن وارد نشود. خوراک این جانور را کرمهای خاکی و حشرات تشکیل میدهند. ![]()
نوکاُردَکی یا ارنی ترنگ یا پلاتیپوس جانوری است پستاندار از رده پستانداران، راسته تکسوراخیان (Monotremata) و خانواده نوکاردکیان (Ornithorhynchidae) که در جنوب خاوری استرالیا و جزیره تاسمانی در کنار نهرها و رودها، زندگی میکند. درازای این جانور از نوک تا دم به ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر میرسد. ووزنش یک تا دو کیلوگرم است. بدنش پوشیده از موی کوتاه، نرم و قهوهای رنگ است و دمی پهن دارد. منقارش پهن و به شکل منقار مرغابی است. نوک منقار این جانور دارای عصبهای حساسی است که در یافتن غذا به جانور کمک میکند. غذای نوکاردکی کرمها، حشرهها، نرمتنان، خرچنگهای ریز و بعضی دیگر از جانوران آبزی است. نوکاردکی بالغ دندان ندارد و غذایش را به کمک نوک سفت منقارش خرد میکند و میخورد. نوکاردکی نر بزرگتر از نوکاردکی ماده است و پاهای عقبی آن هر کدام یک خار دارند که به یک کیسه زهر متصل است. نوکاردکی ماده در بهار یک تا سه تخم میگذارد، قطر هر تخم ۲ سانتیمتر است و پوستی سفید و چرم ماننددارد. حیوان ماده معمولاً ۷ تا ۱۰ روز روی تخمها میخوابد. نوزاد نوکاردکی به کمک دندانی که در فک بالا دارد پوسته تخم را پاره میکند. برهنه و نابینا و ناتوان به دنیا میآید و سه سانتی متر طول دارد و از شیری که از سوراخهای شکم مادر تراوش میشود، تغذیه میکند. عمر نوکاردکیها حدود ۱۰ سال است. چنگال های پاهای عقبی مجهز به زهری هستند که در صورت برخورد اثر دردناکی دارند.[۱] این حیوان مانند موش کور در تونل هایی که می کند زندگی می کند با این تفاوت که یک سوی این تونل ها به آب منتهی می شود.[۱] دو یا سه تخم را در انتهای لانه می گذارد که چسبناک و نرم اند.[۱] نوزادان پس از خروج از تخم با لیس زدن خز مادر شیری را که از آن تراوش می شود می خورند.[۱] کد ژنتیکیاین جانور متعلق به یکی از شاخههای اولیه خانواده پستانداران است و مانند آنها پوشیده از خز (کرک) است و شیر میدهد، با این حال مانند خزندگان تخم می گذارد. محققان میگویند این ترکیب منحصر به فرد مشخصات ناهمگون، در دی ان ای نوکاردکی نیز قابل مشاهده است.[۲] ![]()
راسوی کیسهدار سردهای از کیسهداران گوشتخوار است شامل ۶ گونه که بومی استرالیا، گینه نو، و تاسمانی هستند. این سرده با راسوها ارتباطی ندارد. پس از شیطان تاسمانی، راسوهای کیسهدار بزرگجثهترین ستبردمان به شمار میروند. از این سرده و نیز گونههای عضو آن با نام انگلیسی کوئول نیز بهره گرفته میشود. توصیف ظاهریرنگ پوست بدن این جانوران خاکستری تا قهوهای است و مشخصه همهٔ راسوهای کیسهدار خالهای سفیدی است که بر بدنشان قرار دارد. اندازه بدن (بی احتساب دم) میان ۲۵ تا ۳۵ سانتی متر در گونههای کوچکتر و ۷۵ سانتیمتر در گونههای بزرگتری چون راسوی کیسهدار دمخالدار است. وزن اعضای این سرده میتواند به ۲ تا ۳ کیلوگرم برسد. ![]()
راسوی کیسهدار شرقی (نام علمی: Dasyurus viverrinus)، که به عنوان «گربه بومی شرقی» نیز شناخته میشود، کیسهداری ستبردمسان با جثه متوسط بومی استرالیا و تاسمانی است. آنها اکنون در سرزمین اصلی استرالیا منقرضشده به حساب میآیند، ولی در تاسمانی از جمله جانوران معمول با پراکندگی زیاد هستند. این جانور یکی از شش راسوی کیسهدار موجود است. توصیف ظاهریراسوی کیسهدار شرقی در کل به اندازه تقریبی یک گربه خانگی است. طول نرها به ۶۰ سانتیمتر میرسد و وزنشان نزدیک ۱٫۳ کیلوگرم است. پوست ضخیم آنها با خالهایی سفید پوشیده شدهاست. رنگ پوست از حنائی روشن تا نزدیک به سیاه متغیر است. روش تشخیص این جانوران از راسوهای کیسهدار ببری بدن باریکشان است با دمشان که خالی بر آن وجود ندارد. رفتارراسوی کیسهدار شرقی جانوری تکزی است و در شب به تنهایی به شکار طعمههایی چون حشرات و پستانداران کوچک میپردازد. آنها همچنین گاه به خوردن مردارهایی که توسط شیطان تاسمانی شکار شدهاند میپردازند. فصل جفتگیری در اوایل زمستان آغاز میشود و مادهها تا ۶ فرزند به دنیا میآورند. از این فرزندان، تنها نخستین بچههای که بتوانند خود را به سینه مادر برسانند زنده خواهند ماند. شیردهی تا ۱۰ هفته ادامه دارد و فرزندان در هنگامی که مادر به دنبال غذا است در لانه میمانند. ![]() مقالههای ویکیپدیا را به صورت آفلاین و بدون اتصال به اینترنت بخوانید. (اطلاعات بیشتر) راسوی کیسهدار دمخالداراز ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
راسوی کیسهدار دمخالدار که با نامهای راسوی کیسهدار خالدار و راسوی کیسهدار ببری یا گربه ببری نیز شناخته میشود، یکی از گونههای عضو تیره راسوهای کیسهدار از ستبردمان است. توصیف ظاهریبا داشتن جثهای به طول ۳۵ تا ۷۶ سانتیمتر و وزنی به اندازه ۴ کیلوگرم در مادهها و ۷ کیلوگرم در نرها، راسوی کیسهدار دمخالدار بزرگترین راسوی کیسهدار موجود است. بخش بالایی بدن این جانور به رنگ قرمز–قهوهای با خالهایی به رنگ سفید و با اندازههای مختلف است. دم این جانور بلند و دارای خالهایی است که آن را از دیگر راسوهای کیسهدار متمایز میکند. ![]()
راسوی آمریکایی (یا راسوی بدبو، راسوی گندناک و اسکانک (به انگلیسی: skaunk)) خانوادهای از پستانداران در راستهٔ گوشتخواران است که بیشتر به خاطر مایع بسیار بدبویی که میتواند از خود به بیرون بپاشد مشهور شدهاست. آنها سیاهسفید (به صورت راهراه یا لکهای)، قهوهای یا صورتی هستند. ده گونه راسوی بدبو وجود دارد که در چهار سرده دستهبندی میشوند. دو گونه از آنها در اندونزی و فیلیپین زندگی میکنند و سایر گونهها در قاره آمریکا، از کانادا تا مرکز آمریکای جنوبی پراکندهاند. پیش از این راسوی آمریکایی از خانواده راسوئیان شمرده میشد ولی بررسیهای ژنتیکی که به تازگی انجام گرفته نشان میدهد که راسوی آمریکایی برخلاف تصور پیشین چندان به این خانواده وابسته نیست. امروزه گونههای راسوی آمریکایی به عنوان خانوادهای مستقل با نام Mephitidae شناخته میشوند که در بالاخانوادهٔ Musteloidea که همچنین شامل راسوها و خرسها میشود، قرار دارند. اگر به راسوی آمریکایی حمله شود برای دفاع از خود پایش را محکم به زمین میکوبد و سپس روی دو پا بلند میشود و مایع بسیار بدبویی را از غدههایی که زیر دمش قرار دارند به بیرون و به طرف دشمن میپاشد. بیشتر جانوران کاری به کار این جانور ندارند.[۱] راسوی آمریکایی را به خاطر پوست گرانقیمتش در مزرعههای ویژهای پرورش میدهند و برای رها شدن از بوی زننده، غدههای مخصوص او را در زمان نوزادی از بدنش بیرون میآورند.[۲] طول انواع این جانور از ۴۰ تا ۹۴ سانتیمتر و وزن آنها از نیم کیلوگرم تا ۸ کیلوگرم متغیر است. معمولا رنگ خز آنها سیاه و سفید است. این جانور همهچیزخوار است و قابلیت خانگی شدن دارد. ![]()
راسویان (نام علمی: Mustelidae) از رده پستانداران و راسته گوشتخواران هستند که معمولا به عنوان خانواده راسوها شناخته میشوند. ![]()
راسو (Mustela nivalis) یکی از انواع پستانداران و کوچکترین عضو راسته زیستی گوشتخوارسانان است که بومی اوراسیا، آمریکای شمالی و شمال آفریقا به شمار میرود. راسو جانوری شکارگر است و از جوندگانی مانند موش و گاهی خرگوش و خزندگانی مانند مار و مارمولک و پرندگان و تخم آنها و نیز حشراتی مانند سوسک، ملخ و جیرجیرک تغذیه میکند.[۲] از آنجا که راسو معمولاً در نزدیکی مراکز انسانی، مانند روستاها و مزارع زندگی میکند ممکن است پرندگان خانگی مانند مرغ و خروس را نیز شکار کند. راسوها با گاز گرفتن زیر جمجمه طعمه، آن را میکشند.[۳] این جانور معمولا در طول روز فعال است، زیرا با اینکه بیشتر با حس بویایی خود شکار میکند، حس بینایی و شنوایی خوبی هم دارد.[۳] راسو قابلیت دستآموز شدن دارد. این جانور در بیشتر سرزمینهای جهان به جز قطب جنوب و استرالیا و برخی جزایر اقیانوسیه وجود دارد و در بسیاری از نقاط ایران از شمال تا جنوب زندگی میکند. در برخی نقاط جنوب ایران آن را «موش خرما» مینامند. ![]()
آرمادیلو پستاندار بچهزای کوچکی است از راسته کمربندداران (Cingulata)، بالاراستهٔ شگفتبندان (Xenarthra). این جانور بهخاطر پوشش زرهی خود معروف است.[۱] بدن آرمادیلو با صفحات استخوانی بههمپیوسته پوشیده شده تا به هنگام خطر بتواند به صورت گلوله توپ استخوانی درآمده از خود دفاع کند.[۲] فاتحان اسپانیایی قارهٔ آمریکا این جانور را آرمادیلو نامیدند که به اسپانیایی به معنی "زرهدار کوچک" است.[۳] آرمادیلو پستاندار کوچک افتخاری ایالت تگزاس است.[۴] ![]() |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |