اسبها موجوداتي اند كه از زمان ائوسن پيشين تا عهد حاضر بر روي كره زمين زندگي مي كنند و نمونه هاي بسيار كاملي براي بررسي و مطالعه تاريخچه تكامل (فيلوژني) مي باشند.
سكانسهاي تكاملي در اين موجودات با حيوانات كوچكي كه هيراكوتريوم ناميده مي شوند شروع مي شود . هيراكوتريوم ها حدود 54 ميليون سال قبل در آمريكاي شمالي زندگي مي كردند و بعد در اروپا، آسيا هم گسترش يافتند. اسبهاي اوليه نسبت به اسبهاي امروزي در سه چيز متفاوتند، كه عبارتند از:
- از نظر اندازه، آنها حيواناتي كوچك (به اندازه روباه) ساختار بدني شان با دويدن تطابق پيدا كرده بود، دست و پاي كوتاه و قلمي داشتند.
- انگشتان بر پاها عمود بودند كه چهار انگشت در جلوي پاها قرار داشت و دستهايشان داراي سه انگشت بود،
- دندانهاي پيشينشان كوتاه و دندانهاي آسيابشان كمي تاج پيدا كرده بود با كاسپ هاي گرد شده اي كه با مينا پوشيده شده بودند.
تكامل اسبها از هيراكوتريوم به اكوآسها (اسبهاي جديد) شامل دوازده نسل و چندين صد گونه مي باشد.از مهمترين عواملي كه باعث تكامل اسبها شده عوامل محيطي مي باشد ، به طريقه زير كه عبارتند از:
- افزايش اندازه(از 4/0 متر به 5/1 متر)
- طويل شدن پاها و دستها
- كاهش تعداد انگشتان جانبي
- افزايش طول و ضخامت دومين انگشت
- افزايش اندازه دندانهاي پيشين
- جايگزين شدن دندانهاي آسياي پيشين به وسيله دندانهاي آسيا
- افزايش اندازه دندانها، ارتفاع تاج دنداني در دندانهاي مولار
تغيير در اندازه دندانها مي تواند حاصل تغيير در نوع مواد غذايي و در نتيجه رژيم غذايي اسبها كه از علفهاي نرم به علفهاي سخت بوده است.
هيراكوتريوم(Hyracotherium)
هيراكوتريومها اولين يافته هاي اجداد اسبها هستند. به اندازه سگ كوچكي بود كه حدود 54 ميليون سال قبل بر روي كره زمين وجود داشتند. اينها صورت كوچكي داشتند و حدقه چشم در وسط پيشانيشان بود و فاصله ميان دندانها كم بود (فضايي بين دندانهاي پيشين و دندان گونه اي شان وجود داشت). اگرچه تاج دنداني پائينشان كم بود، ولي خصوصيات اسبهاي اوليه در دندانهاي آسياي اين موجودات اندازه سگ ديده شد از اينرو اين موجودات جزء ابتدايي ترين اجداد اسبها به شمار مي آيند.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت: