حیوانات و بقا
شعبه 6 وبلاگ یونان
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
![]() ادامه مطلب
چکاوک (قـُبـره ) پرندگانی خوش آواز باپر وبال رگه رگه وقهوهای رنگ هستند که اغلب درحال پرواز آواز میخوانند. روی زمین بیشتر راه میروند یا میدوند. معمولاً ناخن انگشت عقبی پای آنها دراز، راست ونوک تیز است. اغلب بطور دسته جمعی دیده میشوند. جز در مورد استثنائی. نر وماده آنها همشکل است. روی زمین آشیانه میسازند. از دانهها، حشرات ونرم تنان تغذیه میکنند. انواع چکاوک [ویرایش]پرنده چکاوک انواع متعددی دارند که به شرح زیر میباشند:
چکاوک سنگلاخ [ویرایش]چکاوک سنگلاخ طولش ۱۵ سانتینتر است. چکاوکی خاکی رنگ وبدون نشانههای خاص. باسر کاملاً گرد ورنگ یکدست که از قهوهای خاکی یا قهوهای مایل به خاکستری تا قهوهای مایل به خرمائی کمرنگ متغیر است تشخیص داده میشود. رگههای بسیار کمرنگ روی سینه اش از فاصله کم نمایان است. دمش فاقد رنگهای سیاه وسفید میباشد. کمتر از سایر چکاوکها اجتماعی است و غالباً جفت جفت یا بصورت گروهای کوچک دیده میشود. بالهایش کاملاً گرد است. پرواز خاص دارد وبال زدنش توام با تکانهای مخصوصی است. زیستگاه [ویرایش]بیابانهای سنگلاخ ودامنههای صخرهای کوهستانی را ترجیح میدهد واز بیابانهای ماسهای باز دوری میجوید. پراکندگی [ویرایش]بومی وفراوان است. خانواده چکاوک عمدتاً در نیمکره شرقی زندگی میکنند شاید معروفترین چکاوک، چکاوک آسمانی است که در سراسر اروپا ونواحی معتدل آسیا زندگی میکنند. بلندیش به ۱۸ سانتیمتر میرسد. پوشش پشتی رنگ پرهایش قهوهای تیرهاست. چکاوک آسمانی معمولاً لانه اش را روی زمین میان کشتزارهای باز میسازد. ممکن است در ساختن لانه از علف، مو، تکههای پارچه وغیره استفاده نماید. چکاوک آسمانی بواسطهٔ آوازه خوان هنگام پرواز شهرت دارد. مردم اغلب آواز آنها را هنگام پرواز میشنوند. جفت گیری وتخم گذاری [ویرایش]پس از جفت گیری چکاوک ماده مابین ۴ تا ۵ تخم میگذارد که به رنگ خاکستری با علائم قهوهای زیتونی است. چکاوک ممکن است در یک فصل دو جوجه پرورش دهد. چکاوک روی زمین ومیان بوتههای کوتاه لانه میسازد. نگاره [ویرایش]![]()
طوطی دریایی مربوط به سه گونه کوچک از تیره ماهیگیرک است که در طول فصل تولید مثل دارای منقار رنگ روشن میباشد. این پرندگان دریایی در سواحل زندگی کرده که غذا را در درجه اول با شیرجه زدن درون آب بدست میآورند. آنها در کولونیهای بزرگ در صخره های ساحلی و یا جزایر دور از ساحل، در شکاف میان سنگها یا در سوراخها در خاک لانه میسازند.این پرنده به غلط در فرهنگ عامیانه اسکل نامیده میشود که این مطلب هیچگونه بار علمیای نداشته و این کلمه در هیچ لغت نامه فارسی وجود ندارد. در حالی که طوطی دریایی اطلس در شمال اقیانوس اطلس یافت میشود، دو گونه دیگر این پرنده، طوطی دریایی شاخدار و طوطی دریایی کاکلدار، در شمال اقیانوس آرام یافت شدهاند. تمام گونههای طوطی دریایی پرهای زینتی عمدتا سیاه و سفید، و منقار قوی و بزرگ دارند. قسمتهای بیرونی رنگی از نوک آنها پس از فصل تولید مثل ریخته، یک منقار کوچک و کند برجای میماند. بالهای کوتاه آنها را برای شنا کردن با تکنیک پرواز در زیر آب انجام میشود. در هوا، بال خود را به سرعت (تا ۴۰۰ بار در دقیقه) در پرواز سریع بهم میزنند، اغلب پرواز در سطح پایین بر فراز اقیانوس است. انواع گونهها [ویرایش]
![]() این مطلب به دو زبان فارسی و انگلیسی میباشد زبان فارسی ناقص بوده و انگلیسی کامل بوده.....انگلیسی در ادامه مطلب
کاکاپو ( به زبان مائوری : kākāpō به معنی طوطی شب ) نام پرندهای است که بومی جزیره نیوزلند میباشد . این پرنده پرواز نمیکند و بر روی زمین و معمولاً در شب به بیرون از لانه خود میآید . این پرنده بشدت در معرض انقراض قرار دارد به طوری که همکنون چیزی در حدود شصت و پنج عدد از این پرنده وجود دارد . در گذشته به علت اینکه هیچ دشمن طبیعی نداشت تعداد آنها زیاد بود ولی همکنون و پس از ورود اروپاییان که با خود حیواناتی همانند سگ و گربه آوردهاند نسل این حیوانات در خطر انقراض قرار دارد . این پرنده معمولاً تنها زندگی میکند . این پرنده در هنگام شب به ارتفاعات کوهستان میرود و در طول مسیر خود چالههای کم عمقی حفر می کند.کاکاپو داخل این چالهها می نشیند و به کمک کیسه هوایی که در سینه دارد صدای بسیار بلند و پر حجمی تولید می نماید.این صدا در تمام کوهستان و درههای آن پیچیده و باعث جذب طوطی ماده می گردد. ![]() ادامه مطلب کاسوواری کاسوواری مرغی درشت هیکل است که از شترمرغ کوچک تر می باشد. این مرغ در جنگل های بارانی استرالیا، گینه نو و جزایر پاپوا زندگی می کند و خوراکش میوه و جانوران کوچک است. این مرغ رنگارنگ کمی شبیه شترمرغ است این حیوان در هر پا سه چنگال دارد و این امر سبب می شود لگدی مرگبار داشته باشد. این پرنده کمی خجالتی است، اما وقتی عصبانی شود باید بسیار مراقب بود، چون با پنجه ها و منقار تیزش حمله می کند و خیلی خطرناک است. اگر این پرنده زیبا را در باغ وحش زندانی کنید باید با حصارهای آهنی دور و برش را بپوشانید. ![]()
کیوی پرندهای است از سرده Apteryx (تنها سرده خانواده Apterygidae) که قادر به پرواز نیست و زیستگاه آن در نیوزلند است. گونههای مختلف پرنده کیوی عبارتند از: کیوی خالدار بزرگ، کیوی خالدار کوچک، کیوی قهوهای اوکاریتو (رووی)[۲]، توکوئِکا، کیوی قهوهای نورث آیلند (در نیوزلند) کیویها معمولاً خجالتی هستند و شبها از لانه خود بیرون میآیند. پرنده کیوی یکی از نمادهای سرزمین نیوزلند است. مثلاً گاه نگاره کیوی بر تمبر این کشور چاپ میشود. ![]() پَرَستو یا چلچله پرندهای حشره خوار است که تاکنون ۷۴ گونه از آنرا شناسایی کردهاند و در بسیاری از مناطق یافت میشود. این پرندهٔ کوچک را با قد و بدن کشیده (حدود ۲۰ سانتیمتر)، بالهای باریک و نوکتیز، منقار کوتاه و پاهای سست و کوچک، به آسانی میتوان از دیگر پرندگان باز شناخت. برخی از گونههای آن دمهای شاخهدار دارند. پر و بال پرستوها میتواند یکدست و یا دارای نشانهایی به رنگ آبی و سبز با جلای فلزی باشد.
نامهای دیگر [ویرایش]پلپلاسی (در سیستان)، پرستوک، پیرسوک، پرستک، خطّاف، فرشتو، فرشتوک، فراشترو، فراشتروک، فراشتک، فراستوک، پلستک، پیلوایه، حاجی حاجی، پالوانه، پالوایه، بادخورک، فرستو، فرستوک، بالوایه، ابابیل (در تداول عامه )، بهار، زازال، چلچله، فرتوک، بلوایه، دُمسنجه، دُمسیجه، بلسک، داپرزه، دال بوز، دال پوز، دال بوزه، دال پُوزه، از نامهای دیگر معادل پرستو در زبان فارسی میباشند. در گویش کرمانی اسپریچو به معنای پرستو آورده شده است. در گویش دزفولی به آن شوپلیشک یا شوپلشک می گویند. موسم تخمگذاری [ویرایش]در موسم جفتگیری و تخمگذاری پرستوی ماده تا پنج تخم میگذارد، ومدت پانزده روز روی تخمها میخوابد، و پس از بیرون آمدن جوجهها از تخم (تفقیص) و سپری شدن ۲۵ روز جوجهها برای ترک لانه آماده میشوند. اما چند شب نخست را به آشیانه برمیگردند، و از آن پس برای همیشه لانه را ترک میگویند. آشیانه [ویرایش]ساختن آشیانه به کمک هردو پرستوی نر وماده صورت میگیرد. لانه را از گِل و ساقهٔ علفها ی خشک و پـَر ساخته میشود. بدلیل یکسانی رنگ پرهای پرستو (چلچله) نر و ماده و باز شناختن آنها از یگدیگر آسان نیست. پرجمعیتترین گونهٔ پرستو [ویرایش]پرجمعیتترین گونهٔ پرستو، چلچلهٔ سینه خاکستری است که در آسیا، اروپا، و آمریکای شمالی زندگی میکند. این گونه پرستو گاه در یک فصل سه بار تخم میگذارد. و جالب اینجاست که وقت تخمهای نوبت اول به جوجه تبدیل شدند، پس از ترک لانه جای دوری نمیروند، بلکه در نزدیکی آشیانه میمانند و در غذا دادن به جوجههای نوبت دوم و سوم به پدر و مادرشان کمک میکنند. کوچ پرستوها [ویرایش]از دیر باز تاکنون انسان میخواسته پی به انگیزهٔ مهاجرت پرندگان ببرد وبداند که چه عواملی در جهتیابی آنها نقش دارد. در هرسال گروههای زیادی از پرندگان که به (پرندگان مهاجر) مشهورند گاهی از شمال به جنوب، وگاهی هم از جنوب به شمال مهاجرت میکنند، ودر این مهاجرت هزاران مایل راه را طی میکنند ودها هزار ده وشهر وروستا را پشت سر میگذارند. البته عوامل طبیعت، دما، آب وهوا، سرما و گرما در این هجرت سالیانهٔ پرندگان نقش مهمی دارد. «پرستوها» سالانه هفده هزار کیلومتر راه را میپیمایند، واز قارهای به قارهٔ دیگر کوچ میکنند، و دارای رکورد سرعت در بین دیگر مهاجران هستند. به طوری که نوشتهاند چهار هزار کیلومتر را در بیست وچهار ساعت میپیمایند. یعنی باسرعت ساعتی حدود صد وهفتاد کیلومتر. گفته میشود که انسان به «پرستو» علاقهای خاص دارد چنانکه سرخ پوستان آمریکایی (در سنتی پیش از دوران مکاشفات کریستوف کلمب) کدو حلوایی را به شاخهای میآویختند تا پرستوها درون (مغز) کدو را بخورند ودر میان آن، برای خود لانهای بسازند. در مورد کوچ پرندگان نظرات متعددی وجود دارد. تا پیش از ابراز نظریهٔ جدید گمان بر این بود که رهبری پرندگان با تجربه و مسن، میدان مغناطیسی زمین، نیروی کوربولیس، تابش آفتاب، وساعت فیزیولوزیکی، در کوچ وجمعیت یابی پرندگان مؤثرند. در سال ۱۹۰۶ میلادی دانشمند زیستشناسی آلمانی «اشنایدر» این حقیقت را حدس زد که پرندگان از روی حرکت خورشید جمعیت یابی میکنند. پس از عرضهٔ فرضیهٔ اشنایدر، دکتر (کرامر) نخستین دانشمندی بود که درستی فرضیه اشنایدر را به کمک آزمایشهای گوناگون، بررسی و ثابت کرد. وی دریافت که حس جهت یابی پرندگان از روی حرکت خورشید به قدری دقیق است که آنها حتی مقدار تغییر وضع ساعت به ساعت خورشید را هم میسنجند.و بدین صورت به قدرت خدا بیشتر پی می بریم. ![]() ![]()
پیغوی کوچک، قوش بومی آسیا و آفریقا، مارمولکی را که شکار کرده میخورد.
![]()
قوش دمقرمز، قوش بومی آمریکا شمالی و مرکزی، موشی را که شکار کرده میخورد.
قوش به گروهی از پرندگان شکاری گفته میشود. این واژه تعریف دقیقی ندارد و ممکن است به هر پرندهٔ شکاری گفته شود، اما معمولأ به گونههای کوچکتر خانوادهٔ Accipitridae (عقابیان یا قوشیان) به ویژه زیرخانوادهٔ Accipitrinae یا در اصطلاح بازداری سنتی شکاریان زردچشم اشاره دارد. گونههای بزرگتر این خانواده را عقاب، کرکس، سنقر، کورکور و سارگپه مینامند. ![]()
حَواصیل پرندهای است از راستهٔ لکلکیان (Ciconiiformes)، خانوادهٔ حواصیلان (Ardeidae). لکلکها و حواصیلها همانندی زیادی دارند. لکلکها پرندگانی بلند قامت با پاهایی بلندند. حواصیلها دریاچهها را بیشتر ترجیح میدهند، در حالی که اکثر لکلکها در میان علفزارها و بوتهها گشت میزنند.[۱] تمام این پرندگان از جانوران کوچک روی زمین تغذیه میکنند. این پرندگان، در آسمان آهسته و بسیار زیبا پرواز میکنند. حواصیلها به هنگام پرواز گردنشان را بالا میگیرند، ولی لکلکها گردن خود را کشیده و افقی نگه میدارند.[۲] در ایران ۱۳گونه از سرده حواصیل شناسایی شدهاند که ۹گونه آن به صورت بومی و مهاجر عبوری در گیلان وجود دارند که هفت گونه آن در تالاب کرفستان شهرستان رودسر دیده شدهاست.[۳] حواصیلها به استناد قانون شکار و صید و مصوبه شورای عالی محیط زیست از گونههای حمایت شده در ایران بهشمار میآیند.[۴] نگاره [ویرایش]![]()
جغد جارزن یکی از جنسهای جغدها است. جغد جارزن (نام علمی: Megascops) سردهای (جنسی) از جغدهای اصلی[۲] است و در این سرده ۲۱ گونه زنده وجود دارد. هنوز گونههای تازهای از جنس جغدهای جارزن کشف و بازشناسی میشوند که بیشتر این کشفها در کوهستانهای آند صورت میگیرد. در سدهٔ بیستم این سرده را با سردهٔ مرغ حق ادغام میکردند اما امروزه بررسیهای زیستی، رفتاری و ژنتیکی نشان دادهاست که این گونهها، جنس جدایی را تشکیل میدهند. ![]() |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |