حیوانات و بقا
شعبه 6 وبلاگ یونان 
قالب وبلاگ
نويسندگان
لینک دوستان

ش به: ناوبری، جستجو

جغد
یک شاهین‌بوف شمالی[۱] در باغ وحش بلَیدورپ روتردام هلند.
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
زیررده: نومرغان[۲]
فرورده: نوآروارگان[۳]
بالاراسته: نوپرندگان[۴]
راسته: بوف‌سانان[۵]
وگلر، ۱۸۳۰
خانواده‌ها
مترادف‌ها

‎ Strigidae sensu Sibley & Ahlquist

جُغد (بوف، بوم) نام پرنده‌ای شکاری است از راسته بوف‌سانان ، که دارای قدرت شنوایی و بینایی بسیار بالاییست.[۶] جغدها در همه قاره‌ها به استثناء جنوبگان مشاهده شده‌اند.

جغد پرنده سودمندی است زیرا خوراکش انواع موش است و در شکاف‌های تنه درختان و آشیانه‌های متروک زاغان لانه می‌گذارد. جغدها معمولاً شب‌رو و پگاه‌رو هستند یعنی هنگام پگاه و شفق از لانه بیرون آمده و شکار می‌کنند.[۶]

کوچکترین جغد، جغد کوتوله آمریکای شمالی می‌باشد طول آن فقط ۱۵ سانتیمتر یعنی به بزرگی یک گنجشک است. تخم جغد همیشه به فاصله چند روز می‌شکند و نوزاد به دنیا می‌آید.[۷]

نقش و رنگ پرهای جغدها حالت استتاری دارند تا به هنگام استراحت روزانه‌شان از مزاحمت‌ها بکاهند.

جغدی به نام اشوزوشت در اسطوره‌های ایرانی نقش زیادی در یاری نیروی خوبی دارد.[۸]

نام [ویرایش]

واژهٔ جغد از زبان سغدی وارد فارسی شده‌است و اصل سغدی آن چَغوت است.[۹]

در متون فارسی واژه‌های مترادف دیگری که برای جغد به‌کار رفته عبارت است از: بوف، بوم، بهمن‌مرغ، کوف، یوف، گول، چغد، چغو، کُنگُر، کوچ. کوج. پسک. پش. کوکن. کگران. کوال. نهام. نهار. بیقوچ، بیقوش. بایقوش. قوش. سار. کوره بو (در تنکابن).[۱۰]

ویژگی‌ها [ویرایش]

جغد پرنده‌ای است با صورتی پهن، منقاری خمیده و چشم‌هایی درشت و پاهای بزرگ، در دو طرف سرش دو دسته پر شبیه گوش گربه قرار دارد که گوش‌پر نامیده می‌شوند.[۶]

دارای سر بزرگ، صورت پهن و منقار قوی قلاب‌مانند و نیم‌پیدا و چنگال‌های تیز و نیرومند است.[۱۱] منقار قلاب‌شکل نیرومندش به همراه چنگال‌های قوی او برای نگه داشتن طعمه به کار می‌رود. رنگش معمولاً کرم قهوه‌ای است. در نوکش یک شکاف هست. سرش بزرگ است. او هوای تاریک را دوست دارد. شب‌ها پرواز می‌کند.

جغد نوکی کوچک و ظریف دارد. دور دهانش پرهای زبری هست که شبیه مو می‌باشد ولی مو نیست. پاهایش کوچک است و پنجه‌هایش ضعیف و بی‌طاقت. پر و بال او صاف است و خیلی آرام پرواز می‌کند. نوک پرهای جغد به شکلی طراحی شده که در هنگام حمله به طعمه صدای پرها کم باشد.

پرواز آنها بی‌صداست، بعضی از آنها گوش‌پرهای مشخصی دارند. پاهای پوشیده از پر دارند. تک‌زی‌اند و بیشترشان روی درخت زندگی می‌کنند. نر و ماده آنها همشکل است ولی ماده‌ها بزرگ‌ترند.[۱۱]

جغدها همیشه طعمه خود را درسته می‌بلعند و پس از آن‌که بخش‌های گواردنی آن را گواردند بازمانده آن را به شکل تفاله از راه دهان بیرون می‌اندازند.[۷]

بینایی و شنوایی [ویرایش]

جغد چشم‌های بزرگ و رو به جلو دارد که استفاده از هر دو چشم را در یک زمان برای او میسر می‌سازد و دید دوچشمی را فراهم می‌کند. دید دوچشمی برای برآورد فاصله‌ها به هنگام حمله سودمند است. چشم‌های جغد بسیار حساس است و به خاطر بزرگی چشم‌ها حتی در نور خیلی کم می‌تواند ببیند و به همین خاطر خوب شکار می‌کند. چشم‌های جغد اما به چشمخانه چسبیده و در حدقه ثابت است و از این‌رو برای دنبال کردن حرکات طعمه، جغد ناچار است همه سر خود را به پهلو یا پشت بچرخاند. جغد گردن دراز و انعطاف‌پذیری دارد که در زیر پرهایش پنهان شده و این گردن چرخاندن کامل سر را برای او میسر می‌سازد.[۱۲]

نیروی شنوایی جغدها قوی است و شکل پهن و قرص‌مانند صورت آن‌ها به هدایت صدا به سوی گوش‌های بزرگشان کمک می‌کند. منقار رو به پایین آن‌ها نیز برای این است که برای دریافت صدا کمترین مانع را ایجاد کند. در بیشتر گونه‌های شب‌بیدار جغد، یکی از گوش‌ها کمی بالاتر از گوش دیگر قرار گرفته تا صداها را در حالت حرکات عمودی طعمه نیز دریافت و دنبال کند. جغدها با این قدرت شنوایی خود می‌توانند جهت حرکت طعمه را با دقت بالایی تشخیص دهند.[۱۲] برخی از جغدها دارای چنان قدرت شنوایی هستند که می‌توانند یک طعمه را در تاریکی مطلق تشخیص دهند.

[ جمعه 24 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:5 ] [ arian ]
فاخته دم دراز
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: کبوترسانان[۱]
تیره: کبوتریان[۲]
سرده: Oena
Swainson, 1837
گونه: O. capensis
نام علمی
Oena capensis
(Linnaeus, ۱۷۶۶ (میلادی))

ادامه مطلب
[ جمعه 24 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:3 ] [ arian ]
[ جمعه 24 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:2 ] [ arian ]

 

پرنده ای که فکر میکند گاو است !

پرنده ای که فکر میکند گاو است !

یک گله گاو را در حال چرا تصور کنید … بعضی آرام در حال صرف علقند ، بعضی ها ولو شده اند و نشخوار میکنند .حالا جای هر گاو یک پرنده بگذارید ؛ پرنده ای که نه شاخ دارد ، نه سم و نه ماع میکشد ؛ ولی کمی متوهم است و ادای گاو در می اورد . تصویری که الان در ذهن دارید شاید عجیب و ناماءنوس باشد اما واقعی است.پرنده ای وجود دارد که بجای نوشیدن شهد گل ، برگ ها را می چرد ، درست مثل گاو و گوسفند ساعت ها برای هضم علوفه صرف میکند و یکمی هم بوی پهن میدهد …

 

این پرنده عجیب و غریب ساکن آمریکای جنوبی ، هواتزین نام دارد.شخصیت و ظاهر این پرنده متوهم ترکیبی از مرغ،گاو و داینسور های ژوراسیک است .

بقیه در ادامه مطلب


ادامه مطلب
[ جمعه 24 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:53 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

دارکوب جیلا (نام علمی: Melanerpes uropygialis) یکی از بیش از ۱۲ گونه مختلف دارکوبهاست که در غرب آمریکا پیدا می‌شوند. بر خلاف انواع دیگر دارکوبها این پرنده در مناطق خیلی خشک زندگی می‌کند و لانه خود را به جای آنکه در تنه درختان بسازد آن را در بدنه کاکتوسها درست می‌کند تعداد زیادی از پرندگان دیگر مثل جغد از لانه‌هایی که دارکوب جیلا از خود به جا گذاشته است استفاده می‌کنند.

_______________________________

پرش به: ناوبری، جستجو
دارکوب سبز
دارکوب سبز ماده
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: دارکوب‌سانان
تیره: دارکوبان
سرده: Picus
گونه: P. viridis
نام علمی
Picus viridis
لینه،۱۷۵۸

دارکوب سبز (نام علمی: Picus viridis) یکی از پرندگان خانواده دارکوب‌ها است. این دارکوب اروپایی آسیایی بر خلاف بسیاری از دارکوبها بیشتر وقت خود را روی زمین می‌گذراند او از حشرات تغذیه می‌کند و در شکار مورچه به‌وسیله زبان خیلی بلندش متخصص است او زبان خود را در زمانی که به آن احتیاج ندارد در داخل جمجمه اش می‌پیچاند و جمع می‌کند اما وقتی زبانش را بیرون می‌آورد و دراز می‌کند طول زبانش چهار برابر طول بدنش می‌شود.

______________________________

ش به: ناوبری، جستجو

دارکوب سبز کوچک
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: دارکوب‌سانان
تیره: دارکوبان
سرده: Campethera
گونه: C. maculosa
نام علمی
Campethera maculosa
(آشیل والنسین، ۱۸۲۶)

دارکوب سبز کوچک یا دارکوب پشت‌طلایی با نام علمی ampethera maculosa گونه‌ای پرنده از خانوادهٔ دارکوبان و بومی آفریقا است که در کشورهای ساحل عاج، غنا، گینه، گینه بیسائو، لیبریا، مالی، موریتانی، سنگال، سیرا لئون و توگو یافت می‌شود.

______________________________

پرش به: ناوبری، جستجو
دارکوب سبز کوبایی
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: دارکوب‌سانان
تیره: دارکوبان
سرده: Xiphidiopicus
بناپارت، ۱۸۵۴
گونه: X. percussus
نام علمی
Xiphidiopicus percussus
(تمینک، ۱۸۲۶)

دارکوب کوبایی (نام علمی: Xiphidiopicus percussus) گونه‌ای از دارکوب‌ها و تنها گونهٔ سردهٔ Xiphidiopicus می‌باشد که بومی کشور کوبا بوده و زیستگاه آن جنگل‌های خشک (جنگل‌هایی با طول دورهٔ خشکسالی بالا و بارندگی کم)، جنگل‌های پست بارانی و جنگل‌های خشک‌شدهٔ قدیمی می‌باشد.

__________________________

رش به: ناوبری، جستجو

دارکوب ژاپنی
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: دارکوب‌سانان
تیره: دارکوبان
سرده: Picus
گونه: P. awokera
نام علمی
Picus awokera
تمینک، ۱۸۳۶

دارکوب ژاپنی یا دارکوب سبز ژاپنی (نام علمی: Picus awokera) گونه‌ای دارکوب متوسط‌الجثه است که شبیه دارکوب سبز بوده و بومی ژاپن می‌باشد.

[ویرایش] مشخصات

دارکوب ژاپنی تا ۳۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. بال‌ها و دمش سبز روشن، سر، گردن و سینه‌اش خاکستری و شکم و قسمت‌های زیرین بدنش سفید همراه با نقوشی سیاه رنگ است. تاج پرنده قرمز بوده و خط سبیلی سیاه و یا قرمز رنگ دارد.

[ویرایش] زیرگونه‌ها


ادامه مطلب
[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:13 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو

ظاهراً این گروه از پرندگان با توکان‌ها تفاوت دارند اما جزو خانواده‌های نزدیک به هم هستند هر دوی این پرندگان دارای پاهایی هستند که ۲ چنگال به سمت جلو و ۲ چنگال به سمت عقب دارند وقتی پرواز می‌کنند بال‌هایشان را به سرعت به هم می‌زنند و در نتیجه در هنگام حرکت در هوا بالا و پایین می‌شوند.

در حدود بیش از ۲۰۰ گونه دارکوب در جهان وجود دارد. دارکوب‌ها تقریباً در هر جا که درخت باشد دیده می‌شوند.

دارکوبها منقارهای نیرومندی دارند که برای سوراخ کردن پوست درختان و جستجوی حشرات به کار می‌برند آن‌ها طعمه‌های خود را به وسیله زبان بلند که دارای نوک چسبناکی است از مخفیگاهشان بیرون می‌کشند.

داركوب

گونه‌ها [ویرایش]

از انواع دارکوب:

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:12 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
پلیکان بزرگ سفید
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: پلیکان‌سانان
تیره: پلیکان
سرده: پلیکان
گونه: P. onocrotalus
نام علمی
Pelecanus onocrotalus
کارل لینه, ۱۷۵۸

پلیکان بزرگ سفید (Pelecanus onocrotalus) که به نام‌های پلیکان سفید شرقی یا پلیکان سفید نیز شناخته می‌شود یک پرنده از خانواده پلیکان است. محل زندگی آن از جنوب شرق اروپا تا سراسر آسیا و آفریقا در باتلاق‌ها و دریاچه‌های کم‌عمق است.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:11 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
Dalmatian Pelican
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: پلیکان
تیره: پلیکان
سرده: پلیکان
گونه: P. crispus
نام علمی
Pelecanus crispus
بروخ, ۱۸۳۲

پلیکان پا خاکستری (Pelecanus crispus) یکی از اعصای خانواده پلیکان است. محل زندگی آن از جنوب شرقی اروپا تا هند و چین است. این پلیکان در دریاچه‌های کم‌عمق زندگی‌کند و لانه‌اش را از گیاهان می‌سازد

این پرنده بزرگترین پلیکان و حتی از بزرگترین پرندگان به شمار رفته و طول آن ۱۷۰–۱۹۰ سانتی‌متر (۶۷-۷۵ اینج) و وزن آن ۱۱–۱۵ کیلوگرم (۲۴-۳۳ پوند) و تنها طول بال آنها ۳ متر (۱۰ پا) غذای این پرنده ماهی و پرندگان کوچک است.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:10 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

پلیکان
محدوده زمانی: الیگوسین-اکنون, 30 تا 0 میلیون سال پیش
 
پلیکان استرالیایی (Pelecanus conspicillatus)
دربارهٔ این پرونده جوجه پلیکان
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: پلیکان‌سانان
تیره: Pelecanidae
رافینسک, 1815
سرده: Pelecanus
کارل لینه, 1758
گونه‌ها

پلیکان نوعی پرنده است. بزرگترین عضو از خانواده پلیکان‌ها پلیکان پا خاکستری به شمار می‌رود که در ایران نیز یافت می‌شود.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:9 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
لک‌لک نیل
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: Pelecaniformes
تیره: Balaenicipitidae
Bonaparte, 1853
سرده: Balaeniceps
Gould, 1850
گونه: B. rex
نام علمی
Balaeniceps rex
Gould, 1850

لک‌لک نیل (نام علمی: Balaeniceps rex) یک نوع پرنده لک‌لک مانند است که در شرق استوایی آفریقا از سودان تا زامبیا سکونت دارد.

لک‌لک نیل پرنده بسیار بزرگی است، بطوریکه ارتفاع پرنده بالغ از ۱۱۵ تا ۱۵۰ سانتیمتر، طول آن از ۱۰۰ تا ۱۴۰ سانتیمتر، عرض بالها از ۲۳۰ تا ۲۶۰ سانتیمتر و وزن آن از ۴ تا ۷ کیلوگرم میباشد.[۲]

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:7 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
لک‌لک سیاه
در پارک ملی کروگر، آفریقای جنوبی
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
زیررده: نومرغان[۱]
فرورده: نوآروارگان[۲]
بالاراسته: نوپرندگان[۳]
راسته: لک‌لک‌سانان[۴]
تیره: لک‌لک
گونه: C. nigra
نام علمی
Ciconia nigra
لینه، ۱۷۵۸
       مهاجرت تابستانی و تولیدمثل
       اقامت در طول سال
       مهاجرت زمستانی
(محدوده‌ها به طور تقریبی مشخص شده‌اند)
Ciconia nigra

لک‌لک سیاه پرنده‌ای‌ست به طول ۹۵ سانتیمتر، دارای پر و بال سیاه براق با جلای زرشکی و سبز و سطح شکمی سفید. منقار، دور چشم و پاهای این پرنده سرخ رنگ است. لک‌لک سیاه پرنده‌ای است تک زی و دیر انس که به تنهائی یا دسته جمعی مهاجرت می‌کند.

مشخصات ظاهری [ویرایش]

این پرنده، ۹۷ سانتی متر طول دارد. آبزی است و به واسطهٔ سر، گردن و پشت سیاهش، کاملا از حاجی لک‌لک‌ها متمایز است. منقار و پاهایش بلند و قرمز رنگ است. در پرندهٔ جوان، منقار و پاها سبز رنگ است. زیر تنه کاملاً سفید، سر و پشتش سیاه با جلای بنفش سبز و چشمانش قهوه‌ای رنگ است. نر و ماده همشکل‌اند. عمدتاً از ماهی و گاهی از حشرات، ملخ‌ها، سمندرها و نیز از جوندگان و پستانداران کوچک، مارها و مارمولک‌ها تغذیه می‌کند.

صدا [ویرایش]

صدای این پرنده در مقایسه با لک‌لک سفید، با وسعت بیشتری همراه است و شبیه «چی –ای- چی – ای» و یا «چی- چو –هو- جی – جی» شنیده می‌شود.

زیستگاه [ویرایش]

این پرنده در نواحی آب‌های شور و شیرین، رودخانه‌های کم عمق با ساحل شنی، کانال‌ها، جزایر، اراضی سیلابگیر و نواحی پر درخت کنار دریاچه‌ها به سر برده و معمولاً روی درختان آشیانه می‌سازد. در ایران، به تعداد کم و مهاجر و در مناطق جنوبی کرمان و فارس و نیز در مناطق شمال غرب، به صورت گروه‌های کوچک مهاجر دیده می‌شود.

حفاظت [ویرایش]

توجه به وضیعت و مناطق زیستی و محل‌های تولید مثل این پرنده، اهمیت بسزایی در بقای آن دارد.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:6 ] [ arian ]

ش به: ناوبری، جستجو

Ciconia ciconia2.jpg
Ciconia ciconia

لک لک سفید طول بدن ۱۰۰ سانتیمتر است. این پرنده به‌وسیله پر و بال سفید، شاهپرهای بالی سیاه براق، گردن دراز، منقار و پاهای دراز برنگ سرخ و روشن به آسانی تشخیص داده می‌شود. روی درخت‌ها وساختمان‌ها می‌نشیند ودر این حالت اغلب یک پای خود را جمع می‌کند. آرام وبا تأنی راه می‌رود. در پرواز آهسته بال می‌زند واغلب بالباز اوج می‌گیرد ودر ارتفاع زیاد پرواز می‌نماید. طرح بدن درحال پرواز با گردن دراز کشیده آن را از حواصیل، پلیکان و کرکس مشخص می‌کند. بصورت گله‌های نامنظم مهاجرت می‌کند. زود انس می‌گیرد.

زیستگاه [ویرایش]

تالاب ها، علفزارها و کشتزارهای پر آب . در فصل زادوولد معمولا نزدیک مناطق مسکونی دیده می شوند، بر روی بام ساختمان ها، توده‌های علف، تیرهای تلگراف و گاهی روی درخت‌ها آشیانه می سازند .

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:5 ] [ arian ]
 
Nipponia nippon.png

لک لک کاکل دار آسیایی تا ۷۸٫۵ سانتیمتر طول دارد.سر آن تا حدودی برهنه است گاهی پوست صورتش قرمز است و کاکلی سفید رنگ بر روی گردن دارد.این گونه یکی از گونه‌هایی است که در معرض خطر انقراض قرار دارد.

 

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:4 ] [ arian ]

ش به: ناوبری، جستجو

لک‌لک
Oriental Stork, Ciconia boyciana
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
زیررده: نومرغان[۱]
فرورده: نوآروارگان[۲]
بالاراسته: نوپرندگان[۳]
راسته: لک‌لک‌سانان[۴]
تیره: Ciconiidae
Gray, 1840
سرده

Anastomus
Ciconia
Ephippiorhynchus
Jabiru
Leptoptilos
Mycteria

لک لک پرنده‌ای بزرگ، با پاها و گردن دراز و منقار بلند و راست می‌باشد که آهسته به پرواز در می‌آیند ودرحال پرواز پاها و گردن را کشیده و اندک رو به پائین نگه می‌دارند. آرام و کند راه می‌روند. نر و ماده هم شکلند. روی درخت‌ها، صخره‌ها یا ساختمان‌ها آشیانه می‌سازند.

تغذیه [ویرایش]

از ماهی‌ها، دوزیستان، حلزون‌ها و غیره تغذیه می‌کنند.

لک‌لک سفید [ویرایش]

طول بدن ۱۰۰ سانتیمتر است. این پرنده به‌وسیله پر و بال سفید، شاهپرهای بالی سیاه براق، گردن دراز، منقار و پاهای دراز برنگ سرخ و روشن به آسانی تشخیص داده می‌شود. روی درخت‌ها وساختمان‌ها می‌نشیند ودر این حالت اغلب یک پای خود را جمع می‌کند. آرام وبا تأنی راه می‌رود. در پرواز آهسته بال می‌زند واغلب بالباز اوج می‌گیرد ودر ارتفاع زیاد پرواز می‌نماید. طرح بدن درحال پرواز با گردن دراز کشیده آن را از حواصیل، پلیکان و کرکس مشخص می‌کند. بصورت گله‌های نامنظم مهاجرت می‌کند. زود انس می‌گیرد.

لک‌لک سیاه [ویرایش]

لک‌لک سیاه بطول ۹۵ سانتیمتر پر وبالش سیاه براق است با جلای زرشکی و سبز و سطح شکمی سفید، منقار، دور چشم و پاهایش سرخ رنگ است. پرنده‌ای است تک زی ودیر انس به تنهائی یا دسته جمعی مهاجرت می‌کند.

لک لک ماداگاسکار [ویرایش]

لک لک ماداگاسکار به طول ۵۰ سانتی متر، بومی جنگل‌ها ماداگاسکار می‌باشد.

زیستگاه [ویرایش]

زیستگاه در تالاب‌ها و مناطق پر درخت و جنگلی و علفزارها بسر می‌برند.

پراکندگی [ویرایش]

لک‌لک سفید در تابستان فراوان اما لک‌لک سیاه به تعداد کم است.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:1 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

فلامینگوی کوچکتر
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: فلامینگو
تیره: فلامینگو
سرده: فلامینگو
گونه: P. minor
نام علمی
Phoenicopterus minor
جفری سنت هلیر, 1798

فلامینگوی کوچکتر (Phoenicopterus minor) یک گونه از تیره فلامینگو است که ساکن آفریقا و جنوب آسیا است.

این گونه کوجکترین و پرشمارترین گونه فلامینگو است, که تعداد آن دو میلیون تخمین زده شده‌است. معمولا وزن آن ۴٫۵ پوند (۲٫۰ kg), و طول آن ۳ فوت است. همچنین طول بال آنها تقریبا یک متر است.

نگارخانه [ویرایش]

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 16:0 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
فلامینگوی شیلیایی
At the Slimbridge Wildfowl and Wetlands Centre
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: فلامینگو
تیره: فلامینگو
سرده: فلامینگو
گونه: P. chilensis
نام علمی
Phoenicopterus chilensis
مولینا, 1782

فلامینگوی شیلیایی (Phoenicopterus chilensis) یک گونه بزرگ (110–130 cm) و نزدیک مرتبط به فلامینگوی آمریکایی و فلامینگوی بزرگتر است.

منطقه زادولد این پرنده آمریکای جنوبی از اکوادور و پرو تا شیلی و آرژانتین و از شرق تا برزیل است; فلامینگوی شیلیایی یک گونه معرفی شده به آلمان و هلند نیز هست. همچنین جمعیت کوچکی از آن در یوتا و کالیفرنیا زندگی می‌کند.

پرهای این فلامینگو صورتی‌تر و مقداری بزرگتر از فلامینگوی بزرگتر و البته کوچکتر از فلامینگوی آمریکایی است. این گونه را می‌توان از پاهای خاکستری و زانوهای صورتی شناخت اگرچه جوجه‌های آن ممکن است زانوهای صورتی نداشته باشند اما پاهایشان خاکستری است. بیش از نیمی از نوک این فلامینگو مشکی است که بیشتر از دیگر فلامینگوها است.[۱]

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:58 ] [ arian ]

ش به: ناوبری، جستجو

فلامینگوی بزرگتر
در هند
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: فلامینگو
تیره: فلامینگو
سرده: فلامینگو
گونه: P. roseus
نام علمی
Phoenicopterus roseus
پالاس, ۱۸۱۱
مترادف‌ها

Phoenicopterus antiquorum

فلامینگوی بزرگتر (Phoenicopterus roseus) پراکنده‌ترین گونه از خانواده فلامینگو است. این پرنده در بخش‌هایی از آفریقا, جنوب آسیا (سواحل پاکستان، هند، ایران[۲]), و جنوب اروپا (شامل اسپانیا, آلبانی, ترکیه, یونان, قبرس, پرتغال, ایتالیا و بخش‌هایی از فرانسه) زندگی می‌کند.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:55 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
فلامینگوی آمریکایی
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: فلامینگو
تیره: فلامینگو
سرده: فلامینگو
گونه: P. ruber
نام علمی
Phoenicopterus ruber
لینه, 1758

فلامینگوی آمریکایی (Phoenicopterus ruber) یک گونه بزرگ از فلامینگو است که بسیار نزدیک به فلامینگوی بزرگتر و فلامینگوی شیلیایی است. همچنین با عنوان فلامینگوی کارائیب, شناخته می‌شود اما زندگی آنها در گالاپاگوس باعث شده‌است که نام موردنظر درست نباشد. این گونه تنها گونه فلامینگوی بومی آمریکای شمالی است.

توزیع [ویرایش]

این گونه در گالاپاگوس, سواحل کلمبیا, ونزوئلا و در جزایر نزدیک گویان و کیپ اورنج در برزیل زندگی می‌کند. همچنین در شبه‌جزیره یوکاتان (مکزیک), و در شمال کارائیب در باهاما, هیسپانیولا, کوبا و جزایر تورکس و کایکوس نیز دیده شده‌است. بیشتر فلامینگوهای فلوریدا معمولا به عنوان فراری در نظر گرفته می‌شوند.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:41 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

فلامینگو
محدوده زمانی: ائوسن[۱] - امروزه
یک فلامینگوی آمریکایی[۲] (سمت چپ) به همراه یک فلامینگوی شیلیایی[۳]
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
فرورده: نوآروارگان[۴]
راسته: آتش‌مرغ‌سانان[۵]
Fürbringer, 1888
تیره: Phoenicopteridae
Bonaparte, 1831
سرده: Phoenicopterus
Linnaeus, 1758

فلامینگو یا مُرغ آتشی پرنده‌ای است از راستهٔ آتش‌مرغ‌سانان.

فلامینگو پرنده‌ای است با پاهای دراز و منقاری منحنی و گردنی بلند خمیده، آبچر بابدنی بسیار کشیده و پر و بالی به رنگهای سفید و صورتی است.


در پروازها باها و گردنش کشیده و قدری پائین تر از سطح بدن قرار می‌کیرد. بالهایش ترکیب زیبائی از رنگهای سرخ و سیاه است. پرنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری چرک است. فلامینگو به آرامی راه می‌رود ودر حالیکه سر ومنقار خودرا در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند. فلامینکو از ۹۰/۰ تا ۵/۱ متر بلندی دارد. بیشتر فلامینگوها حلزون وگیاهان آبی را می‌خورند. این پرندگان یصورت دست جمعی و در دسته‌های چند هزارتایی زندگی می‌کنند.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:40 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
تلیله
تلیله حنایی (Calidris canutus)
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
زیررده: نومرغان[۱]
فرورده: نوپرندگان[۲]
راسته: آبچلیک‌سانان[۳]
زیرراسته: زیرراستهٔ آبچلیک[۴]
تیره: آبچلیکیان[۵] (بخشی از آن)
سرده‌ها

Calidris
و متن را ببینید.

تلیله نام سرده‌ای (جنسی) است از پرندگان مهاجر که در مناطق قطبی زاد و ولد می‌کنند.

گونه‌های موجود در ایران بدین شرحند:

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:38 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

تلیله کوچک
پرندهٔ بالغ در ماه شهریور
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: آبچلیک‌سانان
تیره: آبچلیکیان
سرده: تلیله‌ها
گونه: C. minuta
نام علمی
Calidris minuta
Leisler, ۱۸۱۲ (میلادی)
مترادف‌ها

Erolia minuta

تلیلهٔ کوچک با نام علمی Calidris minuta (یا Erolia minuta) پرندهٔ آبچر کوچکی از خانوادهٔ آبچلیکیان است که در مناطق سردسیری از اروپا و آسیا که به شمالگان نزدیک است زندگی می‌کند. این پرنده مهاجر است و زمستان‌ها را پس از پیمودن فواصل طولانی در آفریقا یا جنوب آسیا می‌گذراند. تلیلهٔ کوچک همچنین به‌صورت پرندهٔ عبوری در آمریکای شمالی و استرالیا نیز مشاهده شده است.

تلیلهٔ کوچک یکی از پرندگانی است که زیر پوشش توافقنامهٔ حفاظت از پرندگان آبزی مهاجر آفریقایی-اوراسیایی قرار دارند.

مشخصات [ویرایش]

تلیلهٔ کوچک دارای جثه‌ای کوچک، منقار و پاهایی تیره و حرکاتی سریعتر است که آن را از دیگر تلیله‌ها متمایز می‌سازد. پرندهٔ بالغ به هنگام جفتگیری دارای پرهایی به رنگ نارنجی کم‌رنگ در ناحیهٔ سینه، گلویی سفیدرنگ و علامت V شکل سفیدرنگی در پشت می‌شود. پرندگان جوان دارای نوارهای کم‌رنگی در ناحیهٔ تاج سرشان بوده و سینه‌ای صورتی‌رنگ دارند. به دلیل نوع رنگ‌بندی پرها در زمستان تشخیص پرنده دشوار است.

این پرنده از بی‌مهرگان کوچکی تغذیه می‌کند که در لابلای گل و لای یافت می‌شوند و آنها را با منقارش شکار می‌کند.

جمعیت این پرنده وابسته به جمعیت موش‌های قطبی است چرا که در سال‌هایی که تعداد موش‌های قطبی کاهش می‌یابد پرندگان بزرگتری همچون جغد برفی به شکار تلیله‌های کوچک دست می‌زنند.

نگارخانه [ویرایش]

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:37 ] [ arian ]
[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:36 ] [ arian ]

ش به: ناوبری، جستجو

سینه سرخ ایرانی
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: گنجشک‌سانان
تیره: Muscicapidae
سرده: Irania
Filippi, 1863
گونه: سینه سرخ ایرانی
نام علمی
Irania gutturalis
(Guerin-Meneville, 1843)
مترادف‌ها

Bessornis albigularis

سینه سرخ ایرانی یا سینه‌سرخ سفیدگلو (نام علمی: Irania gutturalis) گونه‌ای پرنده‌است که در راسته گنجشک‌سانان قرار دارد.

مشخصات ظاهری [ویرایش]

این پرنده ۱۶ سانتیمتر طول دارد. اندازه و رفتارش شبیه بلبل است. پاها و منقار سیاه‌است. پرندهٔ جوان به رنگ خاکستری مایل به قهوه‌ای با خال‌های نخودی دیده می‌شود.

زیستگاه [ویرایش]

این پرنده در حاشیهٔ تپه ماهورهای سنگی با پوششی بوته‌ای و معمولا در ارتفاع ۱۰۰۰ تا ۲۲۰۰ متری به سر برده و در هنگام مهاجرت و به صورت عبوری در بوته زارهای فشرده دیده می‌شود. سینه سرخ ایرانی در اروپا، ترکیه، آفریقا، افغانستان و ایران دیده شده‌است.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:34 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

سینه‌سرخ اروپایی
Adult in France
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: Chordata
رده: Aves
راسته: Passeriformes
تیره: Muscicapidae
سرده: Erithacus
گونه: E. rubecula
نام علمی
Erithacus rubecula
لینه، ۱۷۵۸
زیرگونه

7-10, see text.


     Summer      Resident      Winter

سینه‌سرخ اروپایی (به انگلیسی: European Robin)‏ یک پرنده حشره‌خوار است که در کشورهای انگلیسی‌زبان با نام رابین شناخته می‌شود. این پرنده بین ۱۲.۵ تا ۱۴ سانتی‌متر درازا دارد، گونه‌های نر و ماده، با سینه‌ای نارنجی رنگ و سری خاکستری، دارای رنگ یکسان هستند.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:33 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
مرغ مگس یاقوت‌گردن
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: مرغ مگس‌شکلان
تیره: مرغ‌های مگس‌خوار
سرده: مرغ زرین‌پر
گونه: A. colubris
نام علمی
Archilochus colubris
لینه، ۱۷۵۸

مگس‌مرغ یاقوت‌گردن پرنده‌ای کوچک است از راستهٔ مگس‌مرغ‌شکلان (Trochiliformes) از جنس مرغ زرین‌پر (Archilochus). این پرنده تنها گونه از مرغ مگس‌خوار است که در خاور رودخانهٔ میسیسیپی در آمریکا لانه می‌سازد.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:32 ] [ arian ]

 

Bādarpar
Awāe Bādarparhā
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: Jāndārān
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: بادقپک‌شکلان
تیره: Pardārān
ویگورس، ۱۸۲۵
زیرخانواده‌ها

Phaethornithinae
Parandegān

مگس‌مرغ‌ پرنده‌ای است از راستهٔ بادقپک‌شکلان (Apodiformes)، از خانوادهٔ مگس‌مرغ ها (Trochilinae). این پرنده تنها بومی قاره آمریکا است. در فارسی به آن مگس‌خوار هم می گویند که نوعی غلط مصطلح است چون این پرنده مگس نمی خورد و تنها به علت سرعت زیاد بال زدن و شباهت بالهایش به مگس به این نام مشهور شده است.

نگارخانه [ویرایش]

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:29 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

آلباتروس تیره
نمونه پرشده درموزه تاریخ طبیعی وین
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طوفان‌مرغ‌سانان
تیره: بزرگ‌تندبادان
سرده: آلباتروس دوده‌رنگ
گونه: P. fusca
نام علمی
Phoebetria fusca
(هیلسنبرگ، ۱۸۲۲)[۲]
Immature

آلباتروس تیره، آلباتروس دوده‌رنگ تیره‌فام یا آلباتروس دوده‌رنگ تار,[۳] آلباتروس تیره فوسکا، یک گونه از پرنده‌ها در تیره آلباتروس‌ها هستند.[۴]

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:28 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
آلباتروس
آلباتروس دم‌کوتاه (Phoebastria albatrus)
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: توفان‌مرغ‌سانان
تیره: بزرگ‌تندبادان
ج. ر. گری، ۱۸۴۰
سرده‌ها

آلباتروس بزرگ (Diomedea)
آلباتروس پشت‌سیاه (Thalassarche)
آلباتروس آرام شمالی (Phoebastria)
آلباتروس دوده‌رنگ (Phoebetria)

آلباتروس پرندهای است از راستهٔ توفان‌مرغ‌سانان (Procellariiformes)، خانوادهٔ مرغان آبی (بزرگ‌تندبادان) (Diomedeidae). زیستگاه آنها بیشتر در اقیانوس منجمد جنوبی و اقیانوس آرام شمالی است.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:27 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

آلباتروس دوده‌رنگ تیره‌فام
آلباتروس دوده‌رنگ روشن‌فام
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طوفان‌مرغ‌سانان
تیره: بزرگ‌تندبادان
سرده: آلباتروس دوده‌رنگ
ال. رایشنباخ، ۱۸۵۳
گونه

Phoebetria fusca
آلباتروس دوده‌رنگ تیره‌فام
Phoebetria palpebrata
آلباتروس دوده‌رنگ روشن‌فام

آلباتروس‌های دوده‌رنگ تیره‌فام (نام علمی: sooty albatrosses) آلباتروس کوچکی از سرده آلباتروس دوده‌رنگ (نام علمی: Phoebetria) هستند. از آن‌ها دو گونه وجود دارد، آلباتروس تیره، آلباتروس تیره فوسکا و آلباتروس دوده‌رنگ روشن‌فام، آلباتروس تیره پالپبراتا.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:26 ] [ arian ]
قو
قوهای گنگ
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: غازسانان
تیره: اردکیان
زیرخانواده: غازان
تبار: قوسانان (Cygnini)
ویگورس، ۱۸۲۵
سرده: قو (Cygnus)
بختشتاین، ۱۸۰۳
گونه‌ها
  • ۶-۷ گونه زنده، متن را ببینید.

ادامه مطلب
[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:19 ] [ arian ]
پرش به: ناوبری، جستجو
شترمرغ عربی
نقاشی از شترمرغ عربی، در کتابی از سده ۱۴ میلادی
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: سینه‌پهنان
تیره: Struthionidae
سرده: Struthio
گونه: S. camelus
زیرگونه: S. c. syriacus
نام سه‌جمله‌ای
Struthio camelus syriacus
روچیلد، ۱۹۱۹

شترمرغ عربی یا شترمرغ خاورمیانه‌ای یا شترمرغ سوری (truthio camelus syriacus) زیرگونهٔ منقرض شده‌ای از شترمرغ است که روزگاری در شبه‌جزیره عربستان و خاورمیانه می‌زیست. زیستگاه این حیوان در دوران پیش از تاریخ به‌هم پیوسته بود اما با افزایش خشکی شبه‌جزیره عربستان این حیوان از نواحی ناخوشایندتر صحرای عربستان مانند ربع الخالی رانده شد. در دوران تاریخی، این پرنده در دو زیرجمعیت متمایز زندگی می‌کرد؛ یک گروه کوچک‌تر در جنوب شرقی شبه‌جزیره و یکی بزرگ‌تر در ناحیه‌ای که مرزهای امروزین عربستان سعودی، اردن، سوریه و عراق با یکدگر دیدار می‌کنند. پیش از این در شبه‌جزیره سینا هم احتمالاً به همراه همتای شمال آفریقایی خود می‌زیسته‌اند و هر دو نابود شدند. این دو زیرگونه کاملاً شبیه به هم بودند، فقط شاید ماده‌های شترمرغ عربی اندکی رنگ روشن‌تری داشتند و شترمرغ عربی کوچکتر از آن ِ آفریقایی بود.

ورود سلاح‌های گرم و وسایل نقلیه موتوری مهمترین عامل انقراض این جانور بود. این شترمرغ در ابتدای سدهٔ بیستم کاملاً نادر بود و آخرین مشاهده آن به پیدا شدن یک لاشه شترمرغ در وادی الحسا در شمال پترا در اردن به سال ۱۹۶۶ بازمی‌گردد.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:16 ] [ arian ]

رش به: ناوبری، جستجو

شترمرغ استرالیایی
شترمرغ استرالیایی وحشی در جنوب شرقی استرالیا
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: سینه‌پهنان
تیره: کاسواریس
سرده: Dromaius
گونه: D. novaehollandiae
نام علمی
Dromaius novaehollandiae
(جان لاتام، ۱۷۹۰)
محدوده تقریبی/نقشه پراکندگی شترمرغ استرالیایی را با رنگ صورتی نشان می‌دهد.

شترمرغ استرالیایی (نام علمی: Dromaius novaehollandiae) بزرگترین پرنده بومی استرالیا است.[۱] امیو بزرگترین پرنده ای است که بومی استرالیا است و در استرالیا سه زیر گونه از امیو وجود دارد. و تنها نسخه موجود از جنس Dromaius است. این پرنده از لحاظ ارتفاع دومین پرنده بزرگی است که در جهان وجود دارد.

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:15 ] [ arian ]
شترمرغ
نر (چپ)، ماده (راست)
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: سینه‌پهنان
تیره: شترمرغیان
سرده: شترمرغ
گونه: S. camelus
نام سه‌جمله‌ای
Struthio camelus
پراکنش کنونی زیرگونه‌های شترمرغ

ادامه مطلب
[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:14 ] [ arian ]

 

پرش به: ناوبری، جستجو
کرکس بوقلمونی
یک کرکس بوقلمونی در پارک سانتا ترزا، سان خوزه، کالیفرنیا، ایالات متحده
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طبقه نامشخص (مورد مناقشه)
تیره: کرکس‌های بر جدید
سرده: Cathartes
گونه: C. aura
نام علمی
Cathartes aura
(لینه, ۱۷۵۸)

کرکس بوقلمونی نام نوعی کرکس از کرکس‌های بر جدید می‌باشد که در بیشتر مناطق قاره آمریکا یافت میشود. این جانور در بعضی از مناطق کارائیب به عنوان کلاغ مردار نیز شناخته می‌شود.

 

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:10 ] [ arian ]

 

کرکس سیاه
کرکس سیاه آمریکای جنوبی در پاناما
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طبقه نامشخص (مورد مناقشه)
تیره: کرکس‌های بر جدید
سرده: Coragyps
ساینت هیلیره، ۱۸۵۳
گونه: C. atratus
نام علمی
Coragyps atratus
(بکستین، ۱۷۹۳)
زیرگونه
  • C. a. atratus بکستین, ۱۷۹۳
    کرکس سیاه آمریکای شمالی
  • C. a. foetens لیچتنستین, ۱۸۱۷
    کرکس سیاه آند
  • C. a. brasiliensis بناپارت, ۱۸۵۰
    کرکس سیاه جنوب آمریکا
محدوده تقریبی/نقشه پراکندگی کرکس سیاه را با رنگ قرمز نشان می‌دهد.
مترادف‌ها

Cathartidarum وینگ, ۱۸۸۸



ادامه مطلب
[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:8 ] [ arian ]

 

 
کرکس کالیفرنیا
محدوده زمانی: از اوایل عهد چهارم زمین‌شناسی تا کنون
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طبقه نامشخص[۱] (مورد مناقشه)
تیره: کرکس‌های برّ جدید[۲]
سرده: Gymnogyps
لسن، ۱۸۴۲
گونه: G. californianus
نام علمی
Gymnogyps californianus
(شاو، ۱۷۹۷)
مترادف‌ها

در طبقه سرده:

  • Antillovultur
  • Pseudogryphus

در طبقه گونه:

  • Vultur californianus
  • Gymnogyps amplus

کَرکَسِ کالیفُرنیا یک گونه از پرندگان بومی آمریکای شمالی است. اکنون این کرکس فقط در منطقه گرند کنیون، زایون و کوهستان‌های غربی کالیفرنیا یافت می‌شود.

از این گونه فقط ۳۳۶ قطعه مانده است.[۳]

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:5 ] [ arian ]

 

سر کرکس - پارک ملت
یک دال در حال گشت‌زنی

کَرکَس یا لاشخور پرندگانی هستند که بیشتر از مردار تغذیه می‌کنند. این پرنده یا پرنده‌های هم‌خانواده با آن را در فارسی مرغ مردارخوار، دژکاک، دال و لشخور نیز نامیده‌اند.

کرکس‌ها در همه قاره‌ها یافت می‌شوند به‌جز در اقیانوسیه و جنوبگان.

از ویژگی‌های کرکس‌ها سر بی‌پر و تاس آن‌ها است. ویژگی دیگر آن‌ها این است که بر خلاف بیشتر پرندگان دیگر، آن‌ها آشیانه نمی‌سازند.[۴] کرکس‌ها به تیزپروازی، دوربینی و درازی عمر معروفند.

کرکس دارای منقار قوی برگشته و گردن و سر سخت و بال‌های پهن بزرگ می‌باشد. در نواحی کوهستانی زندگی می‌نماید و بیشتر از لاشه تغذیه می‌کند. هنگام پرواز گسترش بال‌های کرکس بالغ بر سه متر می‌شود. پنجه‌های کرکس برخلاف منقار پرقدرتش نسبتاً ضعیف است بطوری که به‌وسیله پنجه‌هایش قادر نیست جز طعمه‌های بسیار کوچک را نگهداری کند و به همین جهت است که بیشتر از لاشه حیوانات دیگر تغذیه می‌کند. پرواز وی نسبتاً آهسته ولی دارای اوج است و در مدت طولانی صورت می‌گیرد. قدرت دید این پرنده بسیار زیاد است به گونه‌ای که از فاصله‌های دور طعمه‌های کوچک را به‌خوبی می‌بیند و کوچک‌ترین حرکت از دیدش پنهان نمی‌ماند.[۵]

کرکس‌ها به‌ندرت به حیوانات تندرست حمله می‌کنند ولی ممکن است حیوانی زخمی یا بیمار را بکشند. در زمان جنگ‌ها بر فراز نبردگاه‌ها شمار زیادی کرکس دیده شده‌است. کرکس‌ها حیواناتی سودمند برای جلوگیری از گندیدگی و عفونت‌زایی مردارها هستند به ویژه در مناطق گرمسیر.[۶]

 

[ پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:, ] [ 15:2 ] [ arian ]

عقاب

عقاب یکی از بزرگ‌ترین و نیرومندترین پرندگان جهان است. عقابها منظری مغرور و ترسناک و قدرت شکارگری بسیار دارند. برخی از عقابها حین پرواز شکار خود را صید می‌کنند. عقاب طلائی را گاه سلطان پرندگان گفته‌اند. عقابها سخت از خطر، مخصوصاً انسان گریزان هستند وبندرت به آدمی حمله می‌کنند. عقاب توانائی بلند کردن یک آدم کوچک اندام را دارد.

مشخصات

عقاب معمولاً از ۷۶ تا ۸۹ سانتی متر از نوک منقار تا انتهای دم طول، و از ۳ تا ۶ کیلوگرم جرم و بال‌هایش حدود دو متر بلندی دارد.

سر عقاب بزرگ و پوشیده از پر است. چشمانی درشت دارد که هریک از آن‌ها در یک طرف سرش قرار دارد. از قدرت بینائی فراوان بهره‌مند می‌باشد. عقاب‌ها می‌توانند از فراز آسمانها شکار خود را ببینند واز نقاط بلند همچون صاعقه بر سر شکار نگون بخت فرود آیند. منقار نیرومند وتندی دارند. منقار عقاب طلائی به پنج سانتی متر می‌رسد. برخی از عقابها منقاری بزرگ‌تر دارند.

رنگ و بال و طول و شکل عقابها از منطقه تا منطقهٔ دیگر اختلاف دارد به طوری‌که در عقابهای آسیائی و اوروپائی وآمریکائی تفاوت آن نمایان است. عقابها پاهایی نیرومند و به رنگ زرد و روشن دارند. عقابها برای درهم شکستن شکار خود از منقار و چنگال پاهای خود استفاده می‌کنند. پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر (ریش) است، اما قسمت پائین پاها بدون پر می‌باشد.

محل زندگی

عقابها در علفزار و جنگل‌های زمین‌های پست و بر فراز کوه‌های بلند و ناهموار و در نقاط دوردست و تقریباً دست نخورده توسط انسان زندگی می‌کنند.

با پرها و بالهای بلند، عقاب می‌تواند به آسانی پرواز وشکار خود را از زمین بلند کند. عقاب گاه، با بالهای خود به شکار ضربه می‌زند. اما نمی‌تواند با بال‌هایش بجنگد. عقاب هنگام جنگ از منقار و پاهای نیرومند خود استفاده می‌کند، بیشتر عقابها قهوه‌ای رنگ و یا سیاه رنگ هستند. جوجه عقابها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول می کشد پر و بال کامل ندارند.

سّن عقاب

عقابها معمولاً از ۲۵ تا ۳۵ سال تقریباً عمر می‌کنند، البته گاه تا ۴۵ سال و حتی بیشتر هم عمر کرده‌اند. قلمرو عقاب از پنجاه تا ۱۷۰ کیلومتر مربع پیش بینی کرده‌اند. آشیانه عقاب‌ها بیشتر بر فراز بلندی‌ها، بالای درختان بلند و شکاف صخره‌ها و کوه‌های مرتفع و پرتگاه‌ها می‌باشد.

نماد عقاب در ملل مختلف

  • یکی از سمبل های ملی ایالات متحده امریکا که در لوگوی وزارت خانه های مختلف آن نیز دیده میشوند.
  • روی کت نیروهای نظامی آلبانی یک عقاب سیاه دو سر وجود دارد.
  • بر روی لباس نظامی نیروهای ارمنستان یک عقاب و شیر طلایی وجود دارد.
  • روی لباس نظامی نیروهای اتریش یک عقاب سیاه وجود دارد.
  • روی کت نیروهای نظامی مصر یک عقاب طلایی که به سمت چپ نگاه می‌کند وجود دارد.
  • همچنین روی لباس فرم نظامی بسیاری از کشورها از جمله مکزیک، اردن، عراق، اندونزی، نیجریه، نیروی هوایی پاکستان، فیلیپین، پاناما، روسیه، رومانی، صربستان، سوریه نیز عقاب وجود دارد.
  • عقاب دوسر نماد امپراتوری بیزانس بود.
  • پرچم سلطنتی هخامنشیان منقش به عقاب بود[۴].

جستارهای وابسته

نگارخانه


ادامه مطلب
[ یک شنبه 28 آبان 1391برچسب:, ] [ 20:48 ] [ arian ]
شاهین‌سانان
محدوده زمانی: ائوسن - امروز
شاهین قهوه‌ای
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: Falconiformes
ریچارد بودلر شارپه
خانواده‌ها

عقابیان
عقاب ماهی‌گیریان
شاهینیان
وزیر پرنده

مترادف‌ها

Accipitriformes

 

شاهین‌سانان یا عقاب‌سانان نام راسته‌ای از پرندگان است. این راسته دربرگیرندهٔ انواع شاهین، عقاب، عقاب ماهی‌گیر، قوش، باز، لاشخور، سنقر، سارگپه و کورکور است. در حدود ۲۹۰ گونه در این راسته جای می‌گیرند.


ادامه مطلب
[ یک شنبه 28 آبان 1391برچسب:, ] [ 20:47 ] [ arian ]
سینه‌سرخ اروپایی
Adult in France
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: Chordata
رده: Aves
راسته: Passeriformes
تیره: Muscicapidae
سرده: Erithacus
گونه: E. rubecula
نام علمی
Erithacus rubecula
لینه، ۱۷۵۸
زیرگونه

7-10, see text.


     Summer      Resident      Winter

سینه‌سرخ اروپایی (به انگلیسی: European Robin) یک پرنده حشره‌خوار است که در کشورهای انگلیسی‌زبان با نام رابین شناخته می‌شود. این پرنده بین ۱۲.۵ تا ۱۴ سانتی‌متر درازا دارد، گونه‌های نر و ماده، با سینه‌ای نارنجی رنگ و سری خاکستری، دارای رنگ یکسان هستند.

[ یک شنبه 28 آبان 1391برچسب:, ] [ 20:46 ] [ arian ]
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 7 صفحه بعد
.: Weblog Themes By Pichak :.

درباره وبلاگ

به وبلاگ من خوش امدید
امکانات وب

خبرنامه وب سایت: